Niebezpieczne wirusy
Wirusy, podobnie jak bakterie, są sprawcami wielu chorób roślin, zwierząt i człowieka. Wywołują zarówno choroby sezonowe takie jak grypa, choroby typowe dla wieku dziecięcego, m.in. świnkę, odrę czy różyczkę, wreszcie, są odpowiedzialne za chorobę uznawaną za jedno z największych zagrożeń XXI wieku, Zespół Nabytego Niedoboru Odporności, czyli AIDS.
Mikroskopijne zagrożenie
Wirusy to mikroorganizmy znacznie mniejsze niż bakterie toteż można je dostrzec jedynie przy użyciu mikroskopu elektronowego. Trudno je sklasyfikować zarówno jako rośliny, jak i zwierzęta. Problemy nastręcza także zaliczenie je do materii żywej lub nieożywionej, a to z tego względu, że, choć pasożytują na innych organizmach, poza komórką gospodarza są całkowicie bierne, nie mają przemiany materii i nie rozmnażają się, a jedynie są reprodukowane przez układy enzymatyczne występujące w żywych komórkach.
Niektóre wirusy mogą łączyć się z DNA komórki i przechodzić w stan uśpienia. Komórka dzieląc się automatycznie przekazuje wirusa komórkom potomnym. W sprzyjających warunkach, np. przy osłabieniu organizmu, tak namnożone wirusy mogą się uaktywnić i wywołać chorobę.
Wirusy danego typu zwykle porażają tylko specyficzne dla nich części organizmu. I tak wirusy odry, ospy i brodawek atakują skórę, wirusy paraliżu dziecięcego i wścieklizny – mózg i rdzeń kręgowy, wirusy grypy – błonę śluzową gardła, wirusy żółtej febry – wątrobę. Na całe szczęście, organizmy wykształciły wiele mechanizmów broniących przed infekcjami wirusowymi. Oprócz systemu immunologicznego do rozpoznania i niszczenia wirusów przyczyniają się:
- uodpornienie – w przypadku niektórych wirusów (ospa wietrzna, różyczka) przebycie choroby daje organizmowi trwałą odporność,
- szczepionki – dzięki nim prawie całkowicie udało się wyeliminować wirus ospy prawdziwej.
Do najbardziej znanych chorób wywoływanych przez wirusy zaliczamy:
- grypę
- świnkę
- odrę
- różyczkę
- ospę wietrzną
- półpaśca
- opryszczkę
- cytomegalię
- mononukleozę